هدف از نامگذاری روز جهانی معلولان چیست؟

به گزارش «تابناک»، روز معلولان برطبق منشور سازمان ملل، برخاسته از نیازهای افرادی است که باید مانند دیگران با وجود محدودیت های حسی و حرکتی دارند؛ از امکانات رفاهی و اجتماعی برخوردار شوند. از این رو معلولین باید همان حقوق اساسی که سایر هموطنانشان دارند را صرف نظر از علت، کیفیت، وحدت نقص و ناتوانی شان داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در رأس چنین حقوقی، حق برخورداری از یک زندگی دلپذیر وحتی المقدور عادی قراردارد. حق ذاتی آنها مواردی از جمله حق بهره مندی از خدمات اموزش و پرورش، بهداشت، مسکن، اشتغال، امکانات تفریحی، حقوق مدنی، سیاسی و حفظ حیثیت انسانی معلولین می باشد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز ۱۲ آذر (۳ دسامبر) از سال ۱۹۹۲ را بعنوان روز جهانی معلولین اعلام کرده است. آمار افرادی که از بیماری معلولیت به دلیل نقص در سیستم مغزی، جسمی و حسی رنج می برند؛ به بیش از پانصد میلیون نفر میرسد.

هدف از نامگذاری روز جهانی معلولین

روز جهانی معلولین با هدف درک و پذیرش افراد دارای معلولیت، افزایش اگاهی عمومی و تجلیل از دستاوردها و مشارکت های معلولان برگزار شد.

معلول کیست؟

کسی که از نظر سلامت و کارآمدی عمومی به دلیل نقص جسمی یا ذهنی( چه مادرزاد وچه غیر آن)، دچار اختلال مستمر شود بحدی که توانایی تامین ضرورت های زندگی عادی فردی یا اجتماعی را نداشته باشد؛ کم توان یا معلول، نام دارد.

انواع معلولیت

معلولیت ها متشکل از چهار گروه، بسته به امکانات بازتوانی و ترمیمی و نتایج اجتماعی میباشد و هر کدام از این گروه ها معلولیت های متعدد و متنوعی را به شرح زیر دربر میگیرد:

>> معلولیت های حواسی، دربرگیرنده ی معلولیت های بینایی و شنوایی است. 

>> معلولیت های قلبی عروقی تنفسی کلیوی و... در گروه معلولیت های احشایی قرار دارد. 

>> به انواع معلولیت های دستگاه حرکتی و اعصاب، معلولیت های حرکتی می گویند. 

>> یکی از انواع معلولیت، معلولیت های روانی می باشد.

راهکارهای کمک به معلولین - اثبات( نشان دادن ) عشق و علاقه:

در هنگام کمک به فرد معلول باید حتماً علاقه ی خود را به او ثابت کنید. پس از این که معلولیت آن شخص را قبول کردید؛ بعنوان شخصی با نیازها و چالش های خاص به او بنگرید. شما باید وابستگی عاطفی و کمک کردنتان به او از صمیم قلب را ثابت کنید در غیر این صورت، فرد از نظر روحی آسیب میبیند.

- به نیازهای فرد توجه کنید:

شما باید به فرد معلول( اعضای خانواده یا اقوام) توجه کنید تا بفهمید که آیا نیازمند کمک از نظر جسمی و یا احساسی هستند. از این رو میزان کمک شما باتوجه به سن، نوع معلولیت و میزان دریافت مراقبت از طرف دیگران، متفاوت خواهد بود.

چنانچه با شخص معلول، زندگی نمی کنید موظفید که دائما با او تماس بگیرید و وسایل مایحتاجش را برایش فراهم کنید.

- هر گونه تجهیزات خاصی را که ممکن است احتیاج داشته باشند فراهم کنید: 

شما باید در تلاش برای فراهم کردن تجهیزات موردنیاز افراد معلول باشید. لذا میتوانید از بیمه خدمات درمانی و یا انجمن های خیریه برای کمک های مالی بهره ببرید.

- با سایر اعضای خانواده تان هماهنگ باشید:

همکاری همه ی اعضای خانواده با شما، یکی از بهترین راه‌های حمایت از فرد معلول است. به این منظور باید در ارتباط با سایر اعضای خانواده تان باشید و با آن ها برای حمایت بیشتر از فرد معلول هماهنگ شوید.

درصورت دور بودن نسبت فرد معلول با شما موظفید که با والدینش بطور مداوم، ارتباط برقرار کنید تا نسبت به نگرانی و چالش های آنها باخبر شوید و حمایتگر آنها از نظر مالی و عاطفی باشید.

- صبر و شکیبایی خود را افزایش دهید: 

یکی از موارد قابل توجه برای افرادی که با معلولان در ارتباطند؛ داشتن صبر و شکیبایی میباشد ، به این دلیل که گاهی اوقات، برخی از افراد معلول( مثل همه ی افراد دیگر ) نمیتوانند معنای پشتیبانی شما را درک کنند.

- اطمینان شخص معلول را بدست آورید:

افراد معلول، بخاطر این که نقص عضو دارند؛ بطور ناخودآگاه،« آزرده خاطر » می شوند و حتی احتمال بدگمان شدن آنها نسبت به اطرافیانشان نیز وجود دارد ، از این رو راهنمایی کردن اطرافیان، از نظر آنها جنبه ی مسخره و تحقیر دارد. اطرافیان باید در چنین مواقعی، این بدگمانی را طبیعی بدانند و برای خوشبین کردن آنها نسبت به خودشان تلاش کنند و نظرشان را جلب کنند.

موارد قابل بررسی در روز جهانی معلولان * ترحم ممنوع:

شما باید در زمان مواجه شدن با معلولین، به جای ترحم به آن ها احترام بگذارید؛ به این دلیل که احترام گذاشتن به یک شخص باعث میشود که او را به عنوان یک فرد بزرگ بشناسند ولی اگر به یک معلول، ترحم کنند او را بعنوان یک شخص ضعیف و ناتوان می شناسند و همین امر، موجب کاهش اعتماد به نفس او میشود. لذا باید در مقابل آن ها از ترحم، دوری کنید.

* شغل:

افراد با داشتن شغل می توانند به استقلال اقتصادی برسند. درواقع شخص با استقلال مالی می تواند مخارج خود را تامین کند و وابسته به دیگران نباشد؛ همین امر، حضور او را در اجتماع، پررنگ می کند و اعتماد به نفسش را افزایش می دهد.

در استخدام معلولان، تبعیض زیادی قائل شده است؛ با این که دولت وظیفه دارد که برای این اشخاص، حدود سه درصد از اشتغال جامعه را در نظر بگیرد. این بی توجهی باعث شده تا بسیاری از آنها با وجود استعدادهایی که دارند؛ بدون داشتن هیچ شغلی در منزل بمانند.

* کمک رسانی :

یکی از امور ضروری برای هر انسانی، کمک رسانی به یکدیگر است ولی این کار نباید باعث ایجاد احساس حقارت در فرد مقابل شود و او را مایوس کند. کسانی که هدفشان از کمک کردن ، نشان دادن خود به دیگران است و میخواهند احساس فخرفروشی خود را ارضا کنند؛ نباید نام کمک کننده را برای خود انتخاب کنند. منظور از کمک کردن به افراد معلول، این نیست که همه ی کارهایشان را انجام دهید بلکه باید در زمینه ای که آنها توانایی انجام دادنش را ندارند؛ کمک کنید و یا کمک کنید تا مشکلاتشان را رفع کنند.

منبع: سرپوش

منبع: تابناک

کلیدواژه: جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران روز جهانی معلولین روز جهانی معلولین منشور سازمان ملل مجمع عمومی سازمان ملل متحد جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران روز جهانی معلولین اعضای خانواده افراد معلول معلولیت ها روز جهانی فرد معلول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۹۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقدی بر سریال افعی تهران ساخته سامان مقدم/ به جای سرکوب معلول باید علت‌ها واکاوی شوند

با توجه به کم حوصله شدنم سعی می‌کنم سریالها مخصوصا آثار نمایش خانگی را بعد از پایان هر فصلشان شروع به دیدن ‌کنم و سریال «افعی تهران» ساخته سامان مقدم را بر اساس همین دیدگاه هنوز ندیده بودم تا چند روز گذشته که خبر اعلام جرم علیه عوامل این سریال به دلیل اهانت به جامعه معلمان رسانه‌ای شد و کنجکاو شدم تا آن را قبل از اتمام فصلش ببینم.

قسمت اول که تمام شد احساس کردم حرفی برای گفتن دارد روی فیلمنامه و سوژه داستان با وسواس بیشتری تمرکز کردم و در فیلمنامه و ساختار آن به لحاظ گره داستانی و شخصیت‌پردازی برخلاف فیلم‌ها و سریال‌هایی که در سینما و تلویزیون باب شده تفاوت اساسی دیدم. این که فیلمنامه با توجه به پی‌رنگ اصلی که برایش تعریف شده آنقدر محکم هست که خرده داستان‌هایی که در طول اثر می‌بینیم در خدمت آن قرار دارند و هیچ سکته‌ای در روند کار ایجاد نمی‌کنند. نکته دیگر، شخصیت پردازی در فیلمنامه این سریال است که کاراکترها را در این مسیر همراه قصه کرده و به قوام و دوام آن کمک شایانی می‌کند. تا جایی که بیراه نیست اگر بگویم بر خلاف اکثر فیلم‌ها و سریال‌ها که کنش‌ها و گره‌های داستانی بر اساس اتفاق‌های تحمیلی نویسنده رخ می‌دهد در «افعی تهران» شخصیت پردازی بگونه‌ای است که اتفاقات بر اساس زیسته کارکترها در خانواده و جامعه و همچنین با نگاهی روانشناسانه و جامعه شناختی پیش می‌رود. گره‌هایی که برای خیلی از مخاطبان ملموس است و موجبات همزاد پنداری را در آنان بر می‌انگیزد و برای برخی که با مشکلات تولید یک اثر نمایشی آشنا نیستند تصویر درستی از روند ساخت در این روزهای پر چالش در عالم سینما و تلویزیون ارائه می‌دهد. البته که در طول این سریال می‌بینیم سازندگان خیلی ظریف و اما محتاطانه با این معضلات برخورد می‌کنند و داستان به گونه‌ای پیش می‌رود که سیاست سانسور توسط برخی نهادها و از طرفی پافشاری سازنده اثر برای حفظ اصل فیلمنامه‌اش و ناراحتی او از اختلالی که در قصه و هدفش از به تصویر کشیدن جنایت به وجود می‌آید منطقی هستند و هر دو طیف بر اساس وظیفه و دغدغه‌ای که دارند درست عمل می‌کنند که به نظرم این کشمکش بر جذابیت این سریال افزوده است. به تصور من سریال خوش ساخت است و بازیگران به خوبی از عهده نقش خود بر آمده‌اند بخصوص پیمان معادی که به دلیل نگارش فیلمنامه «افعی تهران» روی سوژه و کارکتر اشراف کامل دارد و مسلط‌تر جلوی دوربین ظاهر شده است و در حفظ و تداوم حس شخصیت روشنفکری که از محیط اطرافش پر از خشم است و پریشانی ذهنی دارد به خوبی عمل می‌کند. در طول سریال تدبیر کارگردان و تدوینگر در فلاشبک‌هایی که ذهن شخصیت بیانی را به هم می‌ریزد کلیدواژه‌ای است که به انتقال حس در کلیت داستان کمک می‌کند و اتفاقا همین فلاشبک‌ها هستند که مخاطب را در درک بهتر چرایی رفتارهای بیانی که به مرور در حال تحول است کمک می‌کنند و توهین او به معلمش در سکانسی که او را از ماشین بیرون می‌اندازد قابل فهم می‌شود. چرا که شخصیت او در طول کودکی و نوجوانی در خانواده و همچنین مدرسه شکل گرفته است. او هنوز کتک‌هایی که خورده و بی‌مهری‌هایی که دیده را نتوانسته فراموش کند و با آن کنار نیامده است. او هنوز در قسمت هشتم و سکانس مورد بحث به تحول شخصیتی نرسیده و نمی‌تواند معنای جمله لذتی که از بخشیدن می‌تواند بدست می‌آورد را نسبت به انتقام درک کند. با توجه به تعریفی که از شخصیت بیانی در طول 8 قسمت شده اگر رفتاری غیر از این به تصویر کشیده می‌شد حتما سکته‌ای در روند کار و دو گانگی در شخصیت او ایجاد می‌کرد و باید بدانیم که او فقط از معلمی که کتکش می‌زده متنفر است نه از جامعه معلمان. کما اینکه در قسمت دهم این سریال شاهد هستیم وقتی بیانی در رستوران نشسته و خانمی بابت سر و صدای ایجاد شده بابت جشن تولدش از او عذرخواهی می‌کند، بیانی تولد او را تبریک گفته و ادامه می‌دهد «خوش باشید». این رفتار باعث تعجب همراهش می‌شود و می‌پرسد «چون شناختت برات حل شد؟» و بیانی در جواب می‌گوید « نه، چون شعور معذرت خواهی داشت.» پس او که زخم خورده دوران گذشته و حتی در بعضی موارد زمان حال است از معلمی که تنبیه را از اساس انکار می‌کند، انتظار عذرخواهی دارد تا آبی ریخته شود بر آتش خشمش. به نظرم این رفتار را مشاوران تربیتی مدارس می‌توانند تحلیل کنند که یک دانش آموز چگونه و چرا از خانواده و شاید معلمش دچار خشم شده و پرخاشگر می‌شود. بخصوص که این درد در ذهن او کهنه شده و مانند دملی چرکین در رفتارش مشاهده می‌شود. فراموش نکنیم که او هنوز تحت درمان است و در دیالوگی تاکید دارد که از همه دنیا بدش می‌آید و از خودش کمتر. او حتی از خودش هم بدش می‌آید پس تصور نگارنده این است به جای آن که به دنبال تقبیح رفتار یک شخص باشیم و معلول را سرکوب کنیم باید علت‌ها واکاوی شود که به نظرم فیلمنامه «افعی تهران» بر اساس وظیفه ذاتی یک اثر نمایشی تلنگری می‌زند و دقیقا درگیرهمین موضوع و مطرح کردن علت و معلول است و این کارشناسان روانشناس و جامعه‌شناس هستند که باید در این باره اظهار نظر بهتری ارائه و علت‌ها را موشکافی کنند و در جهت فرهنگسازی رفتار درست در جامعه و خانواده کوشا باشند. *منتقد سینماوتلویزیون ۵۷۵۷ برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904427